* به نام یگانه بهانه هستی *
سلام
سلام به همه شما همراهان فوق العاده سایتم
در این مقاله قصد دارم از کامل گرایی برای شما عزیزان بگویم.
چه میزان این خصیصه را در خودتان سراغ دارید؟
چه میزان در اطرافیانتون ملاحظه کردید؟
هنگامی‌که هدفی دارید و موفق به انجام آن نمی‌شوید احساس می کنید به درد نمی خورید؟
وقتی اشتباهی می کنید، بسیار زیاد خجالت می کشید؟
دقت کردید چقدر افراد و یا حتی خودمان از این موضوع رنج می بریم. خیلی اوقات به همین خاطر خیلی از کارهایمان را شروع نکردیم و همیشه در انتظار یک روز طلایی بودیم و در انتظار همین روز طلایی بودن سبب شده خیلی از فرصت های طلایمان را از دست بدهیم.
کامل گرایی = خودزنی خاموش
فرد کامل گرا در واقع هم خدا را می خواهد هم خرما را. همه چیز را باهم می خواهد. معمولا از قانون همه چیز با هم یا هیچ استفاده می کند. فرد کامل گرا تا تمام شرایط برای انجام کاری فراهم نباشد کار را شروع نمی کند انجام نمی دهد.این باعث شده کارهای زیادی را مدت ها عقب بیندازد و یا حتی کار نیمه تمامی را مدت ها رها کرده باشد. متأسفانه با مقایسه ی نتایج کارتان با دیگران،احساس ناتوانی و درماندگی می کند.
علائم کامل گرایی:
- هیچ وقت از خودشان و دیگران احساس رضایت ندارند.
- وقتی می خواهند چیزی را یاد بگیرند،هزاران فیلم و کتاب دانلود می کنند که همه چیز را داشته باشند ولی هیچ کدام را نمی رسند که بخوانند.
- وقتی کسانی که از آنها جلوترند،شکست می خورند،لذت می برند.
- دائماً نگران این هستند که دیگران در مورد آنها چه فکری می کنند.
- وقتی اشتباهی را مرتکب می شوند حالشان بد می شود.
- به این فکر می کنند که حق اشتباه کردن را ندارند و به دیگران هم اجازه ی اشتباه کردن نمی دهند.
- وقت و انرژی زیادی را برای انجام کاری می گذارند ولی نتیجه اش آنطوری که می خواهند، نمی شود.
- می خواهند یک کاری را شروع کنند اما چون تمام مقدماتش را آماده نکرده اند،هیچوقت شروعش نمی کنند.
- حتما باید کاری را کاملا بلد باشند تا مسئولیت آن را قبول کنند.
- برنامه ای که می نویسند باید عالی و بی نقص باشد.
- همیشه به بهترین بودن فکر می کنند.
موفقیت و کامل گرایی، دو مسیر متفاوت هستند.کامل گراها عموما موفق نیستند، چون فقط در همان جایی که هستند،می مانند.
بخشی از توقعات یک آدم کامل گرا:
- کسی نباید به درخواستمان نه بگوید.
- من نباید هیچ عیب و نقصی داشته باشم.
- همه باید از من خوششان بیاید.
- همه باید از من راضی باشند.
- همه باید مطابق سلیقه ی من رفتار کنند.
- همه باید اونجوری که من فکر می کنم،فکر کنند.
یادمان باشد هر کاری کنیم،حتما یک عده اعتراض می کنند. خدای دوست داشتنیمان هم که بنده هایش را آفریده نتوانسته و نشده که همه بنده هایش را راضی نگه دارد یکی فصل بهار رو دوست دارد یکی تابستان و یکی هم پاییز را و یک نفر دیگه زمستان را.
ما قرار نیست همه را از خودمان راضی نگه داریم چون اطلاعات، ارزش ها ،خواسته ها و نیازهای آدم ها، متفاوت است.هر آدمی یک سلیقه ای دارد. پس هر کاری را که فکر می کنیم درست است،انجام دهیم دچار کامل گرایی نشویم. ساخته ی بشر هیچ وقت کامل نیست.
دوستای خوبم این مورد را یادمان باشه
قرار نیست عالی باشیم تا شروع کنیم … قرار است شروع کنیم تا عالی بشیم.
همیشه شاد و پیروز و موفق باشید.
